Antón, como bo músico-narrador deleitounos cun relato na que cobraban vida "rítmica" obxetos domésticos de uso cotián como culler, cunca, vasos e mesmo unha taboa de madeira sobre a que claqueteaba un moneco. Rematou cun cantar de cego que a todos encandilou, é dicir: boquiabertos nos deixou.
No hay comentarios:
Publicar un comentario