Vivía en
Lugo.
Era a nosa
veciña.
Tiña 24 anos
e un montón
de ilusións…
Unha rapaza
chea de vida.
Chamábase
Tatiana.
A fin de
semana pasada unha man salvaxe acabou con ela,
quebrou
todos os seus soños.
Tres días de
loito oficial.
Unha
homenaxe póstuma.
O loito
verdadeiro no noso corazón,
que latexa
de tristura por unha vida rematada
antes de
tempo e dun xeito tan violento.
E con
Tatiana xa van quince en España,
quince vidas
truncadas
a mans das
súas parellas ou exparellas.
Ningunha
muller merece o maltrato e a violencia.
Ningunha
muller merece esta última humillación…
Un minuto de
silencio por Tatiana
e todas as
demáis víctimas da violencia de xénero.
Unha vela
por cada unha e un bico para todas.
De corazón.
No hay comentarios:
Publicar un comentario