Hoxe é 24 de febreiro. Un día como hoxe, no ano
1837, naceu en Santiago unha nena á que chamaron Rosalía. A nena foi medrando
namorada de Galicia e nos versos que escribiu foi desgranando ese fondo amor á
súa terra.
Obrigada a saír de Galicia por circunstancias da
súa vida, a lembranza da sa súa terriña sempre formou parte da súa equipaxe.
Nos seus escritos aparece, logo, este sentimento tan galego que chamamos
“saudade”, que é a nostalxia, a morriña que se sinte ao estar lonxe da terra natal
e que vai acompañado da necesidade de voltar a ela.
Rosalía non cantou só a fermosura da terra
galega; tamén se deu conta da pobreza que nela había e que obrigou a moitos
galegos a emigrar, a marchar lonxe, para mellorar de vida. Escribiu entón unha
cantiga da emigración con pluma dura, pero sincera. Nela máis que doerse dos
que se van dóese dos que quedan: fillos que quedan sen pais, mulleres que
quedan sen maridos, terras que quedan sen mans que as poidan traballar…
Escoitemos agora a canción “Iste vaise”, baseada
nun poema de Rosalía e interpretada por Fuxan Os Ventos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario